Balansverslag

Dit jaar hebben we zeer veel litteratuur gezien. We zagen vooral veel verschillende belangrijke schrijvers en stromingen.

We zagen Middelnederlandse litteratuur, Het mirakelspel: Mariken van Nieumegem. Middelnederlandse litteratuur is altijd een zeer tof onderwerp om te bespreken omdat het verhaal zelf al zolang geleden geschreven is en nog steeds bewaard is gebleven. Meestal zijn de verhalen die men toen vertelde gelijkaardig met de verhalen van nu en kan je verschillende gelijke kenmerken onderscheiden. Bij het lezen van Middelnederlandse verhalen zien we niet enkel hoe het Middelnederlands geschreven werd maar we zien ook hoe ze toen leefden en hoe ze over dingen na dachten en dit spreekt mij zeker aan.

Tegen het einde van het jaar mochten we per groepjes een litteratuur lessen voorbrengen. Door zelf bezig te zijn met deze litteratuur geraak je zelf veel geïnteresseerder in het onderwerp dan als je er gewoon les over krijgt. Zo heb ik dit jaar over Il Decamerone moeten vertellen en heb ik er enorm van genoten en bijgeleerd. Maar ook al de andere stromingen die werden verteld door andere leerlingen waren heel leerzaam en zorgden ervoor dat we dit jaar een veel algemener beeld kregen van de litteratuur en dat we alles chronologisch konden rangschikken. Want vroeger werden al de stromingen en schrijvers door elkaar verteld en kon ik er na een tijdje niet meer aan uit.
Ik vind het spijtig dat we dit jaar veel minder poëzie kregen dan vorig jaar omdat gedichten bespreken me zeer veel aansprak. Ik vind het tof om de achter liggende betekenis op te zoeken, het is steeds een zoektocht omdat mensen lang over zo'n gedicht hebben nagedacht.

We hebben dit jaar ook twee boeken gelezen, De aanslag van Harry Mulisch en De engelenmaker van Stefan Brijs. De beide boeken waren zeer verschillend maar wel zeer interessant op hun eigen manier. In de aanslag was het een zoektocht naar de waarheid en bij de engelenmaker was het steeds een ontdekking van nieuwe steeds bizardere dingen. Ik heb veel opgestoken uit de aanslag en zeker door Harry Mulisch omdat ik nog nooit zoveel verstopte gegevens had gevonden dan hier. Harry Mulisch had zeer veel motieven en voor bijna alles wat hij schreef had hij een verklaring, zoals de tittels van de hoofdstukken, de huisnamen, de namen van mensen,..
De enkelmaker aan de andere hand was interessant op vlak van hoe er met de tijd werd gespeeld, het boek sprong naar achter in tijd en dan terug naar voor zonder dat het onduidelijk was wat er allemaal gebeurde. Er gebeurden ook veel ongelijke dingen die je niet op voorhand had kunnen verwachten.
Ik heb heel veel genoten en opgestoken van de twee boeken die we dit jaar hebben moeten lezen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten