Geert Mak krijgt Gouden Ganzenveer
In Nederland heeft schrijver en journalist Geert Mak de Gouden Ganzenveer 2015 gewonnen. De jury eert hem voor "zijn zeldzame betrokkenheid bij de nationale en internationale geschiedenis en actualiteit". Dat heeft voorzitter Paul Schnabel van de Academie De Gouden Ganzenveer zondag bekendgemaakt. De prijs wordt in april aan Mak uitgereikt.
"Moeiteloos weet Geert Mak te schakelen tussen zijn geschreven werk en zijn werk voor tv, met als hoogtepunt het boek en de gelijknamige tv-serie In Europa." Volgens de jury verenigt Mak in zijn werk uiteenlopende terreinen als de autobiografische essayistiek, de politiek, de journalistiek, de geschiedwetenschap en de godgeleerdheid.
Met de jaarlijkse culturele prijs wil de academie het geschreven woord in de multimediale samenleving onder de aandacht brengen. De prijs bestaat uit een ganzenveer van goud en een jaar buitengewoon lidmaatschap van de Academie.
Onder de eerdere winnaars zijn Annejet van der Zijl en Kees van Kooten. Vorig jaar ging de onderscheiding naar David Van Reybrouck.
Met de jaarlijkse culturele prijs wil de academie het geschreven woord in de multimediale samenleving onder de aandacht brengen. De prijs bestaat uit een ganzenveer van goud en een jaar buitengewoon lidmaatschap van de Academie.
Onder de eerdere winnaars zijn Annejet van der Zijl en Kees van Kooten. Vorig jaar ging de onderscheiding naar David Van Reybrouck.
Bron: Belga (door: redactie hln)
Op 11 Januari 2015 is er bekend gemaakt dat Geert Mak de gouden ganzenveer wint. Dit is een Nederlandse literatuurprijs die door de Academie De Gouden Ganzenveer jaarlijks wordt uitgedeeld aan een persoon die een grote betekenis heeft voor de Nederlandse literatuur.
Geert Mak is een journalist en schrijver. Zijn eerste grote werk was 'Hoe God verdween uit Jorvard'. Zijn bekendste werken zijn 'De eeuw van de vader' en 'In Europa'(dat ook verfilmd is in een tv-serie), hiervoor heeft hij al verschillende prijzen ontvangen.
Mak heeft de Gouden Ganzenveer gekregen omdat hij in zijn werk verschillende terreinen goed kan samenbrengen zoals politiek, de autobiografische essayistiek, de journalistiek, de geschiedwetenschappen en de godgeleerdheid.
Het boeit me welke schrijvers er momenteel zeer populair zijn of welke schrijvers een grote invloed hebben gehad. Al deze schrijvers hebben een prijs gewonnen met een rede, dit wil dus zeggen dat ze zeer goede werken hebben gemaakt. Daarom ben ik geïnteresseerd om meer te weten te komen over deze boeken en ze eventueel te lezen.
Mak heeft de Gouden Ganzenveer gekregen omdat hij in zijn werk verschillende terreinen goed kan samenbrengen zoals politiek, de autobiografische essayistiek, de journalistiek, de geschiedwetenschappen en de godgeleerdheid.
Het boeit me welke schrijvers er momenteel zeer populair zijn of welke schrijvers een grote invloed hebben gehad. Al deze schrijvers hebben een prijs gewonnen met een rede, dit wil dus zeggen dat ze zeer goede werken hebben gemaakt. Daarom ben ik geïnteresseerd om meer te weten te komen over deze boeken en ze eventueel te lezen.
Eerste boek in Zuckerbergs 'boekenclub' is al uitverkocht op Amazon
FACEBOEKEN Facebook-oprichter Mark Zuckerberg heeft een online boekenclub gelanceerd. Op een speciale Facebookpagina kunnen mensen discussiëren over de boeken die hij uitkiest. En het initiatief oogst succes, zo blijkt: het eerste boek, 'The End Of Power' van Moisés Naím, is al niet meer beschikbaar via Amazon.
De CEO van Facebook, Mark Zuckerberg, heeft weer goede voornemens gemaakt. Hij wil in 2015 elke twee weken een leerrijk nieuw boek lezen en hij hoopt dat mensen zijn voorbeeld volgen. Hij zegt vooral boeken te zullen selecteren die nieuwe inzichten bieden over cultuur, geloof, geschiedenis en technologie. "Suggesties zijn altijd welkom", staat op de pagina van Zuckerbergs nieuwbakken boekenclub, 'A Year Of Books'.
Het eerste boek dat hij onder loep neemt is 'The End Of Power' van Moisés Naím. Een opmerkelijke keuze: het boek gaat over macht en hoe die al maar eenvoudiger te verkrijgen valt, maar moeilijker te gebruiken en ook weer makkelijker te verliezen. Naím was ooit professor, minister van Industrie en Handel van Venezuela, directeur van de Nationale Bank van Venezuela, bestuurder bij de Wereldbank en hoofdredacteur van het magazine Foreign Policy. Hij schrijft nu vooral columns en boeken en is lid van de denktank Carnegie Endowment for International Peace.
Het boekeninitiatief van Zuckerberg lijkt alvast in de smaak te vallen. Intussen hebben bijna 145.000 mensen de pagina geliket. En wat 'The End Of Power' betreft: dat is intussen al niet meer verkrijgbaar bij webwinkel Amazon. Even bij de betere boekhandel proberen dus.
Het eerste boek dat hij onder loep neemt is 'The End Of Power' van Moisés Naím. Een opmerkelijke keuze: het boek gaat over macht en hoe die al maar eenvoudiger te verkrijgen valt, maar moeilijker te gebruiken en ook weer makkelijker te verliezen. Naím was ooit professor, minister van Industrie en Handel van Venezuela, directeur van de Nationale Bank van Venezuela, bestuurder bij de Wereldbank en hoofdredacteur van het magazine Foreign Policy. Hij schrijft nu vooral columns en boeken en is lid van de denktank Carnegie Endowment for International Peace.
Het boekeninitiatief van Zuckerberg lijkt alvast in de smaak te vallen. Intussen hebben bijna 145.000 mensen de pagina geliket. En wat 'The End Of Power' betreft: dat is intussen al niet meer verkrijgbaar bij webwinkel Amazon. Even bij de betere boekhandel proberen dus.
Bron: ANP, business insider (bewerkt door: Stefan Grommen)
Bespreking
Mark Zuckerberg is de uitvinder van Facebook, daardoor is Mark een van de bekendste mensen ter wereld. Het is dus niet zo raar dat als hij een online boekenclub opricht er zeer veel mensen zullen zijn die hem zullen volgen hierin.
In deze boekenclub gaat hij om de twee weken een boek online zetten, dit boek zal hij dan lezen samen met al zijn volgers. Hij zoekt vooral boeken die hem nieuwe inzichten zullen geven over bepaalde zaken zoals cultuur, geloof, geschiedenis en technologie. Zo is zijn eerste boek 'The End Of Power' van Moisés Naìm, waar het gaat over hoe gemakkelijk het is om de macht te krijgen maar die ook weer te verliezen.
Doordat deze boekenclub van Mark Zuckerberg zo populair is zijn al de exemplaren van dit boek op de boeken verkoop site Amazon al verkocht. Dit bewijst het enorme succes van de online boekenclub.
Ik heb veel respect voor Mark Zuckerberg omdat hij vanuit het niets een gigantisch online systeem heeft gemaakt dat nu wordt gebruikt over heel de wereld. Daarom volg ik ook een beetje waarmee hij zich bezig houdt, zodat ik eventueel dingen van hem kan leren. Ik vond het zeer tof om te weten dat hij een online boekenclub heeft georganiseerd en ik zal deze blijven volgen. Als ik er een boek zie tussen staan dat me aanspreekt dan zal ik niet twijfelen om dit te lezen.
Ik heb veel respect voor Mark Zuckerberg omdat hij vanuit het niets een gigantisch online systeem heeft gemaakt dat nu wordt gebruikt over heel de wereld. Daarom volg ik ook een beetje waarmee hij zich bezig houdt, zodat ik eventueel dingen van hem kan leren. Ik vond het zeer tof om te weten dat hij een online boekenclub heeft georganiseerd en ik zal deze blijven volgen. Als ik er een boek zie tussen staan dat me aanspreekt dan zal ik niet twijfelen om dit te lezen.
Nieuws: Manuscript ‘Huldegedicht aan Singer’ levert 9000 euro op
‘Slinger Singer naaimasjien Hoort Hoort Floris Jespers heeft een Singernaaimasjien gekocht’. De eerste woorden van ‘Huldegedicht aan Singer’ van Paul van Ostaijen kent iedereen. Het handschrift van het gedicht werd bij het Brusselse veilinghuis The Romantic Agony afgehamerd op 9000 euro. Het handschrift was lange tijd in bezit van Gaston Burssens, meldt het veilinghuis. Ook lotnummer 815, tien handgeschreven en gesigneerde brieven van Paul van Ostaijen, gingen weg voor 9000 euro.
Nog meer interessante stukken voor de liefhebber van de Nederlandstalige letteren kwamen ter veiling, zoals een brief van Multatuli aan een Franse ontvanger.
In de brief trekt Multatuli ook nog eens van leer tegen “le catholicisme que je déteste presque autant que le protestantisme” en de Jezuieten die hij vergelijkt met “des serpents à sonettes”.
De brief leverde 2000 euro op.
bron: http://www.tzum.info
Bespreking
Het manuscript waarop Paul van Ostaijen, een modernistische Vlaamse dichter, zijn grootste werk opschreef namelijk 'Huldegedicht aan Singer' heeft 9000 euro opgeleverd in een veilinghuis in Brussel. Het manuscript was handgeschreven door Paul van Ostaijen. Er werden ook nog een aantal brieven van Paul van Ostaijen verkocht aan ongeveer ook 9000 euro. De veiling bevatte ook een brief van Multatuli die 2000 euro opleverde.
Ik heb dit artikel gekozen omdat het iets is dat recent gebeurt is, namelijk op 25 April. Maar toch gaat het over iets dat al een hele tijd geleden gebeurt is. Paul van Ostaijen leefde van 1896 tot 1928 dus dat maakt dit manuscript ongeveer 100 jaar oud en het feit dat er iemand toe in staat is om nog steeds 9000 euro te geven om dit manuscript te kopen wijst erop hoeveel deze persoon voor onze Belgische litteratuur betekende en hoe belangrijk hij nu nog steeds is. Ook is Multatuli een bekende schrijver waar we veel over in de les zien en het is interessant om te weten dat er nog steeds brieven van hem verkocht worden aan hoge prijzen.
Jef Geeraerts (85) is overleden
De Vlaamse schrijver Jef Geeraerts, bekend van de 'Gangreen'-cyclus, is overleden. Hij werd 85. Dat heeft zijn dochter Ilse vanmiddag laten weten. Geeraerts verbleef in het UZ Gent en overleed daar aan een hartaanval.
Jef Geeraerts werd op 23 februari 1930 geboren in Antwerpen. In de jaren 50 trok hij naar toenmalig Belgisch-Congo. Zijn tijd in Congo zou een belangrijke rol spelen in zijn boeken. In 1968 verscheen 'Black Venus', het eerste boek van zijn bekende 'Gangreen'-reeks. Het boek veroorzaakte heel wat deining in het katholieke Vlaanderen omwille van zijn expliciete inhoud. Tegenstanders beschouwden het boek, over zijn hunker naar Congo en liefde voor de zwarte vrouw, als racistisch of pornografisch.
'Black Venus' leverde Geeraerts wel de driejaarlijkse Staatsprijs voor verhalend proza (in 1969) op. Het vierde en laatste 'Gangreen'-boek ('Het Zevende Zegel') verscheen in 1977. Naast de Staatsprijs won Geeraerts onder andere ook de de Arkprijs voor het Vrije Woord.
De schrijver verklaarde daarna klaar te zijn met het onderwerp en kwam daarop verrassend met een thriller op de proppen: 'Kodiak .58' (1979). Geeraerts ging zich daarna met succes specialiseren in misdaadromans, vaak met het politieduo Vincke en Verstuyft in de hoofdrol. 'De Zaak Alzheimer' uit 1985 werd in 2003 verfilmd door Erik Van Looy. Jan Decleir kroop daar in de huid van huurmoordenaar die aan Alzheimer lijdt. Ook 'Dossier K.' uit 2002 werd verfilmd, dit keer door Jan Verheyen.
Onderwerpen als de natuur, jagen, vreemde culturen, erotiek, corruptie, de invloed van Opus Dei en de "CVP-staat" vormen een rode draad in zijn boeken op. Het laatste boek van Geeraerts, de roman 'Muziek en emotie', verscheen in 2009.
De laatste jaren leefde hij teruggetrokken in Baarle Drongen, een deelgemeente van Gent. In een interview vorige week aan Humo, zei Geeraerts nog dat "het enige wat hem nu nog restte de dood was". "Nu rest mij alleen nog de dood. Je kan niet blijven leven, hé, de datum nadert", klonk het.
Vanaf morgen ligt er een rouwregister aan de inkombalie van het Antwerpse stadhuis op de Grote Markt. Het rouwregister zal morgen vanaf 12 uur beschikbaar zijn en vervolgens nog elke werkdag van 8.30 tot 17 uur tot de dag van de begrafenis.
Antwerps cultuurschepen Philip Heylen (CD&V) zegt "diep getroffen" te zijn door het heengaan van Geeraerts. "Hij was een warm mens en een groot auteur die vele generaties aan het lezen kreeg", zegt Heylen. "Hij schreef rauw en realistisch, schuwde de controversie niet, maar heeft uiteindelijk gelukkig wel de erkenning gekregen die hij verdiende."
Geeraerts ontving in het verleden van de stad onder meer een gedenkplaat aan zijn geboortehuis. De stad kocht ook het handschriftenarchief van de schrijver aan met het oog op bewaring.
'Black Venus' leverde Geeraerts wel de driejaarlijkse Staatsprijs voor verhalend proza (in 1969) op. Het vierde en laatste 'Gangreen'-boek ('Het Zevende Zegel') verscheen in 1977. Naast de Staatsprijs won Geeraerts onder andere ook de de Arkprijs voor het Vrije Woord.
De schrijver verklaarde daarna klaar te zijn met het onderwerp en kwam daarop verrassend met een thriller op de proppen: 'Kodiak .58' (1979). Geeraerts ging zich daarna met succes specialiseren in misdaadromans, vaak met het politieduo Vincke en Verstuyft in de hoofdrol. 'De Zaak Alzheimer' uit 1985 werd in 2003 verfilmd door Erik Van Looy. Jan Decleir kroop daar in de huid van huurmoordenaar die aan Alzheimer lijdt. Ook 'Dossier K.' uit 2002 werd verfilmd, dit keer door Jan Verheyen.
Onderwerpen als de natuur, jagen, vreemde culturen, erotiek, corruptie, de invloed van Opus Dei en de "CVP-staat" vormen een rode draad in zijn boeken op. Het laatste boek van Geeraerts, de roman 'Muziek en emotie', verscheen in 2009.
De laatste jaren leefde hij teruggetrokken in Baarle Drongen, een deelgemeente van Gent. In een interview vorige week aan Humo, zei Geeraerts nog dat "het enige wat hem nu nog restte de dood was". "Nu rest mij alleen nog de dood. Je kan niet blijven leven, hé, de datum nadert", klonk het.
Vanaf morgen ligt er een rouwregister aan de inkombalie van het Antwerpse stadhuis op de Grote Markt. Het rouwregister zal morgen vanaf 12 uur beschikbaar zijn en vervolgens nog elke werkdag van 8.30 tot 17 uur tot de dag van de begrafenis.
Antwerps cultuurschepen Philip Heylen (CD&V) zegt "diep getroffen" te zijn door het heengaan van Geeraerts. "Hij was een warm mens en een groot auteur die vele generaties aan het lezen kreeg", zegt Heylen. "Hij schreef rauw en realistisch, schuwde de controversie niet, maar heeft uiteindelijk gelukkig wel de erkenning gekregen die hij verdiende."
Geeraerts ontving in het verleden van de stad onder meer een gedenkplaat aan zijn geboortehuis. De stad kocht ook het handschriftenarchief van de schrijver aan met het oog op bewaring.
"Intense, overgetalenteerde schrijver"
Enkele bekende en minder bekende Vlamingen reageren op sociale media op het overlijden van auteur Jef Geeraerts. Vaak komt terug dat zijn boeken de verplichte lectuur draaglijker maakten. Uit de literaire wereld reageert onder meer collega-schrijver en vriend Erwin Mortier. "Groot verdriet om de dood van Jef Geeraerts. Gedenk weemoedig en dankbaar dierbare jaren. Eindelijk weer samen met Eleonore, Jef", schrijft Mortier, die bevriend was met Geeraerts.
Op Radio 1 noemde uitgever Harold Polis hem "één van onze belangrijkste naoorlogse schrijvers". Hugo Coorevits van Behoud de Begeerte herinnert zich op Facebook een Geletterde Mensen-tour met Geeraerts en pianist Luc De Vos. "Dierbare, dierbare herinnering. Het Humo-interview van vorige week was schrijnend; ik zat al te broeden op een soort hommageprogramma dat hem recht (en plezier) moest doen. Helaas, te laat - voor Jef toch. Ik buig het hoofd voor een groot schrijver."
De muziekwereld laat zich evenmin onbetuigd. "Jef Geeraerts is er niet meer. Wat een droeve dag", schrijft Jan Van Eyken. "Vaarwel #JefGeeraerts. Bedankt voor al die heerlijk intensieve momenten die ik tijdens het lezen van uw boeken mocht beleven", klinkt het dan weer bij Halve Neuro. "Een intense, overgetalenteerde schrijver. IJdel, de middelmatigheid verachtend. Hij zocht in alles de lust. Nu de rust #RIP", zegt Lalalover Tom Kestens. Katastroof herinnert zich de verplichte lectuur: "Van alle boeken op de leeslijst op 't school, las ik die van Jef Geeraerts het minst tegen mijn goesting. #rip"
Journalist Joël De Ceulaer herinnert zich de straffe verhalen van en over Geeraerts. "Eind jaren tachtig kwam Geeraerts uit Canada terug met het verhaal dat hij, uit zelfverdediging, een beer had doodgeschoten. Ooit half Canada afgebeld om berenverhaal van Geeraerts te controleren. Ik geloofde het niet. Maar ik vond de boswachter. En het was waar."
Op Radio 1 noemde uitgever Harold Polis hem "één van onze belangrijkste naoorlogse schrijvers". Hugo Coorevits van Behoud de Begeerte herinnert zich op Facebook een Geletterde Mensen-tour met Geeraerts en pianist Luc De Vos. "Dierbare, dierbare herinnering. Het Humo-interview van vorige week was schrijnend; ik zat al te broeden op een soort hommageprogramma dat hem recht (en plezier) moest doen. Helaas, te laat - voor Jef toch. Ik buig het hoofd voor een groot schrijver."
De muziekwereld laat zich evenmin onbetuigd. "Jef Geeraerts is er niet meer. Wat een droeve dag", schrijft Jan Van Eyken. "Vaarwel #JefGeeraerts. Bedankt voor al die heerlijk intensieve momenten die ik tijdens het lezen van uw boeken mocht beleven", klinkt het dan weer bij Halve Neuro. "Een intense, overgetalenteerde schrijver. IJdel, de middelmatigheid verachtend. Hij zocht in alles de lust. Nu de rust #RIP", zegt Lalalover Tom Kestens. Katastroof herinnert zich de verplichte lectuur: "Van alle boeken op de leeslijst op 't school, las ik die van Jef Geeraerts het minst tegen mijn goesting. #rip"
Journalist Joël De Ceulaer herinnert zich de straffe verhalen van en over Geeraerts. "Eind jaren tachtig kwam Geeraerts uit Canada terug met het verhaal dat hij, uit zelfverdediging, een beer had doodgeschoten. Ooit half Canada afgebeld om berenverhaal van Geeraerts te controleren. Ik geloofde het niet. Maar ik vond de boswachter. En het was waar."
De minder bekende Vlamingen hebben het vooral over hoe graag ze zijn boeken gelezen hebben. "Ik heb in mijn middelbare schoolcarrière veel boeken gelezen. Slechts een paar daarvan met volle goesting. Met dank aan Jef Geeraerts", tweet Frederik De Brant.
"Jef Geeraerts is één van die schrijvers die mij heeft doen lezen. Een icoon is niet meer", klinkt het dan weer bij Jef Van den Bosch.
Jeroen Baert haalt dan weer enkele van Geeraerts' controversiële uitspraken aan. "Nou nou, Jef 'Een beetje stoeien vóór de penetratie noemen ze verkrachting' Geeraerts overleden. Sorry, ik bedoel Jef 'Een neger, wat kan je daar nu mee doen? Je kan daar toch geen liefdesrelatie mee uitbouwen?' Geeraerts, natuurlijk."
"Jef Geeraerts is één van die schrijvers die mij heeft doen lezen. Een icoon is niet meer", klinkt het dan weer bij Jef Van den Bosch.
Jeroen Baert haalt dan weer enkele van Geeraerts' controversiële uitspraken aan. "Nou nou, Jef 'Een beetje stoeien vóór de penetratie noemen ze verkrachting' Geeraerts overleden. Sorry, ik bedoel Jef 'Een neger, wat kan je daar nu mee doen? Je kan daar toch geen liefdesrelatie mee uitbouwen?' Geeraerts, natuurlijk."
"Een monument"
SHARE
'Hij heeft het pad geëffend voor andere auteurs door tegen enkele heilige huisjes te schoppen. Hij opende zo nieuwe werelden'
"Jef Geeraerts was een monumentaal auteur die baanbrekend schrijverschap aan de dag legde", zegt Rein Janssens van WPG Uitgevers België, waar ook uitgeverij Manteau deel van uitmaakt. Bij Manteau bracht Geeraerts veel van zijn boeken uit. Ook André Vandorpe, algemeen directeur bij Boek.be, de koepelvereniging van het Vlaamse boekenvak, sluit zich daarbij aan. "Geeraerts overlijden is zonder meer een groot verlies voor de Vlaamse literatuur. Hij was voor verschillende generaties een groot monument."
"Geeraerts was een voorbeeld voor vele andere Vlaamse schrijvers", zegt Janssens. "Hij was een literaire duizendpoot die zowel literaire romans als spannende, onderbouwde thrillers kon neerpennen." Ook Vandorpe is die mening aangedaan. "Bij het schrijven van zijn thrillers ging hij zeer minutieus tewerk. Het deed ontzettend veel research en alle details waren dan ook in orde", zegt hij.
Volgens Janssens was Geeraerts daarnaast baanbrekend. "Hij was een unieke stem. Toen de boeken uit de Gangreen-reeks verschenen, was het een openbaring om zo over liefde en erotiek te schrijven", zegt ze.
"Ook op het vlak van misdaadromans was hij een zeer inspirerend figuur", aldus Vandorpe. ""Als ik naar Scandinavische misdaadauteurs kijk die vandaag hoge toppen scheren, dan zie ik daarin veel van Jef Geeraerts terug."
Toch was Geeraerts geen onbesproken figuur. "Niet iedereen was het altijd eens met zijn controversiële uitspraken, bijvoorbeeld met die over Congo", zegt Janssens. Maar daar lag volgens Vandorpe net zijn sterkte. "Hij schuwde de contestatie niet en dat was zijn sterke punt. Of je het nu met hem eens was of niet, het feit is dat hij daarmee verschillende dingen in beweging heeft gezet. Hij heeft het pad geëffend voor andere auteurs door tegen enkele heilige huisjes te schoppen. Hij opende zo nieuwe werelden."
"Geeraerts was een voorbeeld voor vele andere Vlaamse schrijvers", zegt Janssens. "Hij was een literaire duizendpoot die zowel literaire romans als spannende, onderbouwde thrillers kon neerpennen." Ook Vandorpe is die mening aangedaan. "Bij het schrijven van zijn thrillers ging hij zeer minutieus tewerk. Het deed ontzettend veel research en alle details waren dan ook in orde", zegt hij.
Volgens Janssens was Geeraerts daarnaast baanbrekend. "Hij was een unieke stem. Toen de boeken uit de Gangreen-reeks verschenen, was het een openbaring om zo over liefde en erotiek te schrijven", zegt ze.
"Ook op het vlak van misdaadromans was hij een zeer inspirerend figuur", aldus Vandorpe. ""Als ik naar Scandinavische misdaadauteurs kijk die vandaag hoge toppen scheren, dan zie ik daarin veel van Jef Geeraerts terug."
Toch was Geeraerts geen onbesproken figuur. "Niet iedereen was het altijd eens met zijn controversiële uitspraken, bijvoorbeeld met die over Congo", zegt Janssens. Maar daar lag volgens Vandorpe net zijn sterkte. "Hij schuwde de contestatie niet en dat was zijn sterke punt. Of je het nu met hem eens was of niet, het feit is dat hij daarmee verschillende dingen in beweging heeft gezet. Hij heeft het pad geëffend voor andere auteurs door tegen enkele heilige huisjes te schoppen. Hij opende zo nieuwe werelden."
"Cultureel gastronoom"
Vlaams minister van Cultuur Sven Gatz zegt dat Vlaanderen met het overlijden van Jef Geeraerts een van zijn grootste pennen verliest. "Vlaanderen verliest een vrijbuiter. Door zijn literaire stijl en de thema's waarover hij in de jaren zestig in nog niet vertoonde vrijmoedigheid schreef, bracht Jef Geeraerts peper in de Vlaamse culturele pap", zegt Gatz.
"De invloed van Jef Geeraerts op vele auteurs die na hem kwamen, kan niet worden overschat. Zowel in de openheid waarmee hij over taboeonderwerpen schreef, als met zijn spannende en ingenieuze politiethrillers, was hij voor veel Vlaamse auteurs een peetvader", zegt de minister van Cultuur.
Oost-Vlaams gouverneur Jan Briers, tot begin 2013 nog directeur van het Festival van Vlaanderen Gent en Brussel, ontmoette Jef Geeraerts vroeger geregeld op concerten en omschrijft hem als een "cultureel gastronoom".
"Jef Geeraerts was een echte cultuurveelvraat, eigenlijk een cultureel gastronoom, samen met zijn echtgenote Eleonore, want die twee waren één", zegt Briers, die Geeraerts niet meer ontmoette sinds het overlijden van Eleonore zeven jaar geleden.
"Geeraerts was een enorm muziekliefhebber, hij kon voordrachten gegeven over zowel klassieke muziek als literatuur. Hij was ook zeer kritisch, het niveau kon niet hoog genoeg zijn. Hij was kritisch op wat wij met het festival brachten, hij en Eleonore durfden het ook zeggen als iets niet goed was. Geeraerts ging mee met zijn tijd in de muziek. Hij ging ook heel breed, hij had het nogal voor de grote symfonische orkesten maar was bijvoorbeeld ook te vinden voor het nieuwe beleid rond oude muziek."
Gouverneur Briers herinnert Geeraerts ook als iemand die liefhebber was van hedendaagse dansgezelschappen, zoals die van Alain Platel en Anne Teresa De Keersmaeker.
"De invloed van Jef Geeraerts op vele auteurs die na hem kwamen, kan niet worden overschat. Zowel in de openheid waarmee hij over taboeonderwerpen schreef, als met zijn spannende en ingenieuze politiethrillers, was hij voor veel Vlaamse auteurs een peetvader", zegt de minister van Cultuur.
Oost-Vlaams gouverneur Jan Briers, tot begin 2013 nog directeur van het Festival van Vlaanderen Gent en Brussel, ontmoette Jef Geeraerts vroeger geregeld op concerten en omschrijft hem als een "cultureel gastronoom".
"Jef Geeraerts was een echte cultuurveelvraat, eigenlijk een cultureel gastronoom, samen met zijn echtgenote Eleonore, want die twee waren één", zegt Briers, die Geeraerts niet meer ontmoette sinds het overlijden van Eleonore zeven jaar geleden.
"Geeraerts was een enorm muziekliefhebber, hij kon voordrachten gegeven over zowel klassieke muziek als literatuur. Hij was ook zeer kritisch, het niveau kon niet hoog genoeg zijn. Hij was kritisch op wat wij met het festival brachten, hij en Eleonore durfden het ook zeggen als iets niet goed was. Geeraerts ging mee met zijn tijd in de muziek. Hij ging ook heel breed, hij had het nogal voor de grote symfonische orkesten maar was bijvoorbeeld ook te vinden voor het nieuwe beleid rond oude muziek."
Gouverneur Briers herinnert Geeraerts ook als iemand die liefhebber was van hedendaagse dansgezelschappen, zoals die van Alain Platel en Anne Teresa De Keersmaeker.
"Sterke taalman"
Ook bij de Gentse socialistische partij wordt verslagen gereageerd op het overlijden van Jef Geeraerts. De schrijver stond ooit op een lijst voor de SP en schreef in 2006 het mini-boekje 'Ter ere van Gent' als ondersteuning voor de campagne die huidig burgemeester Daniël Termont (sp.a) in het zadel hielp.
Een literaire bewerking van het sp.a-Spirit programma werd het boekje niet, wel korte memoires over, onder meer, hoe hij als gevolg van de laatste stuiptrekkingen van de Tweede Wereldoorlog met zijn ouders in Gent terechtkwam, over de omzwervingen na zijn studies in het Sint-Barbaracollege en de vele vriendschappen die hij in Gent sloot. "Frank Beke (toen uittredend burgemeester) had hem gevraagd om een boekje te schrijven over onze stad en in dat kader heb ik hem enkele keren ontmoet", herinnert Daniël Termont.
"Jef Geeraerts was iemand die heel veel sympathie had voor onze partij en de wijze waarop wij, indertijd Frank Beke, de stad bestuurden. Daarom was hij graag bereid om mijn kandidatuur te steunen." Termont zegt dat het werk ongetwijfeld bijdroeg aan het succes van de campagne. "We kregen veel vraag naar het boekje, ook achteraf trouwens."
Ere-burgemeester Frank Beke ontmoette Jef Geeraerts eind januari of begin februari voor het laatst. "We waren goed bevriend, maar sinds het overlijden van zijn vrouw leefde hij teruggetrokken, al ging hij nog elke middag op restaurant in Bache-Maria-Leerne", reageert Beke onthutst vanuit het buitenland. "Ik heb hem leren kennen door vaak naar culturele activiteiten te gaan en achteraf bij hem thuis uitgenodigd te worden en vice versa." Over het mini-boekje zegt Beke: "We hebben gevraagd of hij iets wilde doen, maar hij wilde dat enkel op zijn manier. De manier waarop het is geschreven, is bij de Gentenaars goed overgekomen. Het was een zeer belangrijk onderdeel van de campagne."
De Gentse schepen van Cultuur Annelies Storms (sp.a), die Geeraerts kent van de reeks Gangreen en het boek 'De pg', en later de verfilming van 'De Zaak Alzheimer', zegt dat de stad opnieuw een icoon verliest. "We verliezen een groot literair icoon, we zullen hem herinneren in het collectief literair geheugen", zegt Storms. Zij herinnert zich Geeraerts ook als een man die zich ook verzette tegen de burgerlijkheid. De stad zoekt contact met de familie om een rouwregister te openen.
Voormalig Spirit-schepen van Cultuur Lieven Decaluwe, die Geeraerts vijf jaar geleden in het stadhuis met burgemeester Termont huldigde, herinnert hem als een man die spitse opmerkingen klaar had en altijd ad rem was. "Hij hield van die passende eer, al was dat toen een huldiging met niet al te veel wierook, wel heel stemmig en direct, en dat heeft hij zeker gewaardeerd." Over zijn literaire verdiensten zegt Decaluwe: "Ik heb hem altijd een sterk taalman gevonden, stilistisch vond ik hem een heel sterk auteur."
Een literaire bewerking van het sp.a-Spirit programma werd het boekje niet, wel korte memoires over, onder meer, hoe hij als gevolg van de laatste stuiptrekkingen van de Tweede Wereldoorlog met zijn ouders in Gent terechtkwam, over de omzwervingen na zijn studies in het Sint-Barbaracollege en de vele vriendschappen die hij in Gent sloot. "Frank Beke (toen uittredend burgemeester) had hem gevraagd om een boekje te schrijven over onze stad en in dat kader heb ik hem enkele keren ontmoet", herinnert Daniël Termont.
"Jef Geeraerts was iemand die heel veel sympathie had voor onze partij en de wijze waarop wij, indertijd Frank Beke, de stad bestuurden. Daarom was hij graag bereid om mijn kandidatuur te steunen." Termont zegt dat het werk ongetwijfeld bijdroeg aan het succes van de campagne. "We kregen veel vraag naar het boekje, ook achteraf trouwens."
Ere-burgemeester Frank Beke ontmoette Jef Geeraerts eind januari of begin februari voor het laatst. "We waren goed bevriend, maar sinds het overlijden van zijn vrouw leefde hij teruggetrokken, al ging hij nog elke middag op restaurant in Bache-Maria-Leerne", reageert Beke onthutst vanuit het buitenland. "Ik heb hem leren kennen door vaak naar culturele activiteiten te gaan en achteraf bij hem thuis uitgenodigd te worden en vice versa." Over het mini-boekje zegt Beke: "We hebben gevraagd of hij iets wilde doen, maar hij wilde dat enkel op zijn manier. De manier waarop het is geschreven, is bij de Gentenaars goed overgekomen. Het was een zeer belangrijk onderdeel van de campagne."
De Gentse schepen van Cultuur Annelies Storms (sp.a), die Geeraerts kent van de reeks Gangreen en het boek 'De pg', en later de verfilming van 'De Zaak Alzheimer', zegt dat de stad opnieuw een icoon verliest. "We verliezen een groot literair icoon, we zullen hem herinneren in het collectief literair geheugen", zegt Storms. Zij herinnert zich Geeraerts ook als een man die zich ook verzette tegen de burgerlijkheid. De stad zoekt contact met de familie om een rouwregister te openen.
Voormalig Spirit-schepen van Cultuur Lieven Decaluwe, die Geeraerts vijf jaar geleden in het stadhuis met burgemeester Termont huldigde, herinnert hem als een man die spitse opmerkingen klaar had en altijd ad rem was. "Hij hield van die passende eer, al was dat toen een huldiging met niet al te veel wierook, wel heel stemmig en direct, en dat heeft hij zeker gewaardeerd." Over zijn literaire verdiensten zegt Decaluwe: "Ik heb hem altijd een sterk taalman gevonden, stilistisch vond ik hem een heel sterk auteur."
bron: demorgen, door Stephan Vanfleteren
Bespreking
Jef Geeraerts, een van de bekendste en meest invloedrijke Belgische schrijvers, is onlangs overleden op de leeftijd van 85 jaar. Hij stond vooral bekend voor zijn bekendste werk 'Gangreen'-cyclus. Jef is op 20-jarige leeftijd naar Belgisch-Congo verhuisd en 18 jaar later bracht hij zijn eerste boek uit 'Black Venus'. Dit boek werd hard bekritiseerd door Katholiek Vlaanderen omdat het zo expliciet was, sommigen zagen het zelf als pornografisch door zijn liefde voor de zwarte vrouw. Geeraerts won verschillende prijzen met zijn boeken, zoals verschillende keren de staatsprijs en ook de Armprijs voor het Vrije Woord.
Later begon hij veel misdaad thrillers te schrijven, en sommigen hiervan werden zelfs verfilmd. Zoals 'De Zaak Alzeimer' en 'Dossier K'. Steeds terug komende kenmerken van hem waren de natuur, het jagen, vreemde culturen, erotiek en corruptie.
Het is wel toevallig dat een week na zijn uitspraak 'Nu rest mij alleen nog de dood. Je kan niet blijven leven, hé, de datum nadert' hij sterft aan een hartaanval. Hij heeft deze uitspraak een week geleden gemaakt tijdens een interview met de Humo.
Veel van zijn vrienden en aanbidders loven hem na zijn dood en noemen hem grootse namen. Het is zeker dat Jef Geeraerts veel heeft betekend voor de Nederlandse litteratuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten