Reflectieverslag

Het boek de Aanslag van Harry Mulisch bevind zich rond de tweede wereldoorlog. Aangezien we momenteel veel leren op school over de tweede wereldoorlog vormen we ieder een bepaald beeld over deze oorlog. En daarom vond ik het zeer goed om een boek te hoeven lezen van een schrijver die de tweede wereldoorlog heeft meegemaakt en daarover verteld. Zodat we kunnen zien hoe het daar echt aan toe ging en hoe deze oorlog een grote impact had op het leven van zeer veel mensen.

In De aanslag verteld Mulisch ons vooral over de impact van de oorlog op het leven van Anton Steenwijk. Door het verlies van Anton zijn familie tijdens de oorlog verandert zijn leven volledig. Hij moet nu bij zijn oom gaan wonen in Amsterdam. Maar het blijft daar niet bij, de aanslag waardoor zijn familie is omgekomen blijft hem volgen en hij komt later Kor Takes tegen, de persoon door wie onrechtstreeks zijn familie vermoord is. Anton scheid later van zijn vrouw doordat hij merkt dat hij niet echt op haar verliefd was, dit is onrechtstreeks weer een gevolg van de oorlog.
We zien ook de impact van de oorlog op het leven van Kor, hij is de liefde van zijn leven kwijt geraakt en ziet het leven niet meer zitten. Daarom dringt hij zich elke dag zat en probeer hij zijn zorgen te vergeten.
Ik heb geen idee hoe ik zou gereageerd hebben als ik Anton was en ik net mijn ouders en mijn broer zou kwijt zijn geraakt. Ik zou waarschijnlijk zeer verdrietig zijn en het veel moeilijker hebben met het verlies dan Anton.
Anton leeft zijn hele leven in het verleden doordat hij zich zoveel bezig houdt met die ene aanslag. Dit zorgt ervoor dat hij niet volledig van zijn leven kan genieten. Dat is iets dat ik niet zou willen doen, als er iets heel erg gebeurd in je leven zoals je familie verliezen dan zou je een tijd moeten rouwen en verdrietig zijn maar daarna moet je voortgaan met je leven omdat de tijd niet zal stoppen en het leven zal niet op jou wachten. Het zou heel spijtig zijn als jij dat evenement als enigste overleefd en er daarna niet volledig van gaat genieten. Dit is iets dat ik zeker zal onthouden uit dit boek, als er iets is gebeurd moet je in de toekomst kijken en genieten van wat je nog hebt.

Er zijn momenten in het verhaal waar een lezer zich kan herkennen in het hoofdpersonage, bijvoorbeeld wanneer Anton probeert te vluchten van de realiteit door niet meer terug te gaan naar Haarlem en hij dus zijn grote verlies uitstelt. Ik ben zeker dat wel elke persoon al iets heeft uitgesteld tot het uiteindelijk recht voor je staat en je er niet omheen kan gaan. Net zoals Anton is het dan dubbel zo hard om de realiteit onder ogen te komen en te doen wat er moet gebeuren.

Door dit verhaal zien we wat de oorlog met mensen hun leven kan doen zelfs nadat de oorlog gedaan is. Ook al gaf het boek niet weer hoe de maatschappij was tijdens en na de oorlog, zagen we wel de beïnvloeding van de oorlog op een persoon zijn leven en kunnen we ons inbeelden dat dit met talloze mensen zo moet geweest zijn.
Want vandaag de dag realiseren we niet hoe gelukkig we zouden moeten zijn dat er momenteel geen oorlog aan de gang is en dat we in rust kunnen leven.

Ook zijn er veel verstopte betekenissen te vinden in dit boek wat er voor zorgt dat je het helemaal kan analyseren en onderzoeken, dit is zeer typisch voor Harry Mulisch.
Ik had dit nog nooit opgemerkt in een boek en heb er dus zeer veel uit kunnen leren. Zoals de verschillende motieven die kunnen voorkomen in een boek, in De aanslag waren deze de steenmotief, dobbelsteenmotief, asmotief en woordspelmotief. Ook konden we veel gebeurtenissen en personen opdelen in verschillende thema's.  Door de opdrachten die we rond dit boek moesten doen heb ik veel geleerd over hoe je een boek moet analyseren en je opzoek moet gaan naar achterliggende betekenissen.

Persoonlijk vond ik dat Harry Mulisch hier te ver in gaat. Er zijn teveel motieven te vinden in het boek waar we telkens zoveel tijd in moeten steken om ze te herkennen en te vinden en ook moet dit veel tijd hebben genomen om al deze motieven te maken. Ook dat hij zonder reden soms zijn eigen wijsheid wil promoten in het boek vind ik niet thuishoren in een boek, maar eerder in een tijdschrift of interview.